Het allerlaatste nieuws...

Dat wil in dit geval dus zeggen weinig ‘nieuws’ maar wel het ‘laatste’ bericht in het kader van ‘Waar Is Peter Nú Toch Weer In Hemelsnaam!!??’ Voor diegenen die het nog niet wisten, weer gewoon thuis in Zoetermeer. Sinds eind maart ben ik weer terug in mijn vertrouwde woonomgeving op de Griekenlandlaan (ha, toch nog een tikje vakantiegevoel:-)), waar in het afgelopen half jaar eigenlijk nauwelijks iets veranderd lijkt te zijn. Waar ik wel weer vrienden, bekenden en familie heb mogen ontmoeten en de komende tijd nog meer mensen hoop te begroeten om gezellig mee bij te praten. De rugzakken hangen in de kast uit te wasemen, de vuile was is geweest, de berg post doorgeworsteld, de meeste achterstallige rekeningen betaald, de kat spint weer bijna thuis, het spaarvarken is gelijmd en de speurtocht naar een leuke baan zo langzamerhand weer aangevangen. Want er moet nodig weer ‘brood op de plank’, er is ‘werk aan de winkel’ en ‘het leven is geen lolletje’, mind you!:-) Misschien dient er zich nog ergens een verlate ‘jetlag’ aan of opent toch nog het ‘grote zwarte gat’ voor mijn voeten, zoals de traditie bij verre reizigers schijnt voor te schrijven. Daar ga ik niet op wachten; in de tussentijd probeer ik wel weer ‘n draad van een dagelijks leven op te pakken.
Natuurlijk dwalen, door de vele herinneringen en talloze foto’s, mijn gedachten regelmatig af naar de eindeloze verten in Latijns Amerika waar ik de laatste zes maanden met veel plezier heb vertoefd en zoveel leuke en bijzondere mensen heb ontmoet; maar waar ik ook zeker de aanwezigheid en de steun van jullie, de ‘volgploeg’ thuis, heb gevoeld. Dank jullie allen hartelijk voor de belangstelling, de berichten, de aanmoedigingen, het meeleven en meegenieten in welke vorm ook, passief of actief. Ik vond het erg leuk mijn reis met jullie te delen en ‘U was een fijn publiek’:-). Tot ‘ergens binnenkort’ in levende lijve.